#هرروز_یک_مفهوم

این مفهوم در حسابداری به معنای فرض دوره مالی است. این فرضیه بیان می‌کند که فعالیت‌های مالی یک واحد تجاری می‌تواند به دوره‌های زمانی مشخص (مانند ماه، فصل یا سال) تقسیم شود تا گزارش‌های مالی به موقع و قابل استفاده برای تصمیم‌گیری تهیه شوند. این فرضیه به ذینفعان (مانند سرمایه‌گذاران، مدیران و دولت) کمک می‌کند تا عملکرد مالی شرکت را در بازه‌های زمانی مشخص ارزیابی کنند.فرض دوره مالی یکی از مفروضات بنیادین حسابداری است و به این مفهوم اشاره دارد که عمر یک واحد تجاری به دوره‌های زمانی کوتاه‌تر تقسیم می‌شود تا گزارش‌های مالی بتوانند اطلاعات مفید و به‌موقع ارائه دهند. این دوره‌ها معمولاً به صورت ماهانه، فصلی یا سالانه تعیین می‌شوند و به آن‌ها دوره‌های مالی گفته می‌شود.

ویژگی‌های اصلی فرض دوره مالی  بدین شرح است:

۱. تقسیم عمر شرکت به دوره‌های کوتاه‌تر:
فعالیت‌های مالی شرکت به دوره‌های زمانی مشخص (مانند سال مالی) تقسیم می‌شود تا گزارش‌های مالی به موقع تهیه شوند.

۲. تهیه گزارش‌های مالی دوره‌ای:
شرکت‌ها موظفند در پایان هر دوره مالی، گزارش‌های مالی مانند ترازنامه، صورت سود و زیان و صورت جریان وجوه نقد را تهیه کنند.

۳. ارزیابی عملکرد مالی:
این فرضیه به ذینفعان اجازه می‌دهد تا عملکرد مالی شرکت را در دوره‌های مشخص ارزیابی کنند و تصمیمات بهتری بگیرند.

اهمیت  فرض دوره مالی  بدین شرح است:

۱. تهیه گزارش‌های مالی به موقع:
این فرضیه به شرکت‌ها کمک می‌کند تا گزارش‌های مالی خود را به موقع تهیه کنند و اطلاعات مالی را در اختیار ذینفعان قرار دهند.

۲. ارزیابی عملکرد مالی:
ذینفعان می‌توانند عملکرد مالی شرکت را در دوره‌های مشخص ارزیابی کنند و تصمیمات بهتری بگیرند. برای مثال، سرمایه‌گذاران می‌توانند بر اساس گزارش‌های مالی سالانه یا فصلی، تصمیم به خرید یا فروش سهام بگیرند.

۳. رعایت قوانین و استانداردها:
این فرضیه با استانداردهای حسابداری هماهنگ است و به شرکت‌ها کمک می‌کند تا قوانین مربوط به گزارش‌دهی مالی را رعایت کنند.

۴. شفافیت و پاسخگویی:
تهیه گزارش‌های مالی دوره‌ای به افزایش شفافیت و پاسخگویی شرکت‌ها کمک می‌کند، زیرا ذینفعان می‌توانند عملکرد مالی شرکت را به صورت منظم بررسی کنند.

گردآوری، ترجمه و تدوین: سید محمد باقرآبادی

انجمن حسابداران خبره ایران، همیشه نوآور و پیشرو….